De trainingen van Movisie over biculturele LHBT’s zijn snel vol. Blijkbaar kampen veel vrijwilligersorganisaties met de vraag: hoe zorg je dat biculturele LHBT’s zich thuisvoelen bij jouw organisatie? Voorzitter Kris Lammers van Stichting Outway, landelijke organisatie voor homoseksuele jongeren, volgde de training dit voorjaar. Nuttig? ‘Jazeker! Het is voor ons lastig om biculturele LHBT-jongeren te bereiken. Wij organiseren elke zomer jongerenkampen maar daar komen zelden biculturele jongeren op af. Daarom heb ik meegedaan aan deze training. Ik wil weten hoe wij ze kunnen bereiken.’

Allah

Fatih (21) vertelde tijdens de training hoe het is om als islamitische jongere te ontdekken dat je homo bent. ‘Ik zat alleen op mijn kamer en wist niet wat ik ermee moest. Er zijn veel meer jongeren zoals ik. Jongeren die huilend in slaap vallen. Ik wilde genezen, maar hoe vaak ik ook bad, het lukte niet. Ik haatte alle homo’s omdat ik mezelf haatte. Ik haatte Allah die me niet wilde genezen. Ik besloot het geloof even aan de kant te zetten en me eerst op mijzelf te richten: wie ben ik, wat wil ik? Toen ik 17 was, kwam ik voor het eerst uit de kast bij mijn beste vrienden. Toen mijn ouders het hoorden, was er geschreeuw, ongeloof, onbegrip en ruzie. Ik moest met mijn ouders langs de imam, huisarts en psycholoog. Genezen voordat het te laat was.’

Buddy’s

Voor Kris was het verhaal van Fatih het beste moment van de training. Daarnaast was de informatie nuttig: ‘Natuurlijk weet ik dat het lastig is om uit de kast te komen als je uit een gelovig gezin komt. Dat speelt bij autochtone jongeren net zo goed. Maar ik heb nooit eerder gedacht over zoiets als eerwraak. Dat is belangrijke informatie voor onze buddy’s die jongeren begeleiden. Ik heb in de training geleerd dat je vooral niet moet aandringen op een coming-out.’

Terras

Trainer Hanneke Felten van Movisie knikt: ‘Als je iets organiseert, hou dan rekening met de culturele component. Wees je ervan bewust dat het voor veel biculturele LHBT’s niet vanzelfsprekend is om uit de kast te komen. Dus: organiseer je een meeting, spreek dan niet gezellig op een terras af. Hiermee kun je biculturele LHBT’s in een lastig parket brengen. Stel dat ze iemand tegenkomen die vraagt met wat voor groep ze op het terras zitten? Daarbij zijn er nog steeds veel meiden die überhaupt niet naar een terras of kroeg mogen van hun ouders. Voor hen werp je dan een enorme drempel op.’

Coming-in

Dus hoe kun je als vrijwilligersorganisatie biculturele LHBT’s binnenhalen? Hanneke: ‘Organiseer het op een manier waar deze groep jongeren zich prettig bij voelt. We weten dat bij iemand thuis eten, samen kletsen en samen koken, een goede, veilige formule is. Coming-in is veel belangrijker dan coming-out. Het gaat erom dat je deze jongeren helpt om een veilig netwerk op te bouwen. Zodat ze landen in een warm bad in plaats van dat je ze vraagt om de kastdeur open te doen.’

Dit artikel verscheen in de juni-editie van relatieblad MOVISIES. Meld u nu gratis aan.